Lens Seçimlerinde Anamorfik Rüzgârı: Yeni Yapımların Optik Tercihleri

Kameralar kadar mühim bir öteki neden da lensler. Son yıllarda sinematografide bilhassa anamorfik lenslere olan ilginin arttığı görülüyor. Bu hususi lensler, görüntüyü sensöre yatayda sıkıştırarak kaydeder ve post-prodüksiyonda genişletilerek sinemaskop oranında sunulmasını sağlar. Kadrajın kenarlarındaki bozulmalar, parlak ışıklarda uzayan flare efektleri ve eliptik bokeh gibi karakteristikleri sayesinde, seyircide kuvvetli bir sinematik izlenim bırakırlar. Özellikle nostaljik bir güzel duyu arayan yapımlar bu lensleri tercih ediyor.

Epik anlatılar ve geniş monitör formatı hedefleyen projelerde anamorfik lenslerin sunmuş olduğu resim dünya çarpıcı sonuçlar veriyor. Star Wars evrenine ait dizilerde, klasik Panavision anamorfik lensler kullanılarak özgün serilere benzer bir atmosfer yaratılıyor. Benzer şekilde, karanlık ve stilize görselliğiyle dikkat çeken The Batman gibi yapımlarda da bu lenslerin hüzünlü flare efektlerinden yararlanılıyor. Anamorfik lenslerin sunmuş olduğu bir öteki üstünlük ise sensör alanını tam kapasiteyle kullanarak geniş görüş sağlarken çözünürlükten taviz vermemesi.

Öte yandan, küresel (spherical) lensler de sinematografide hâlâ sıklıkla kullanılıyor. Sabit odaklı prime lensler, keskinlik, fer alma kapasitesi ve düşük distorsiyon gibi avantajlarıyla öne çıkıyor. Özellikle 16:9 oranındaki tv dizilerinde ya da daha tabii bir perspektif arandığında tercih ediliyor. Düşük ışıkta geniş diyafram açıklığı sunmaları ve arka planı yumuşatmaları vasıtası ile de imaj yönetmenleri tarafınca sıkça kullanılıyorlar.

Zoom lensler ise son yıllarda ciddi yöntem gelişim göstererek, üst seviye sinema yapımlarında kendine sağlam bir yer buldu. Önceden prime lenslere göre nitelik açısından geri planda kalan zoom’lar, artık olabildiğince keskin ve renk doğruluğu yüksek sahneler sunabiliyor. Yoğun çekim takvimi olan dizilerde, aksiyon sahnelerinde ya da belgesel yapımlarında pratikliği vasıtası ile tercih ediliyor. Aynı sahnede değişik kadrajlar içinde hızla geçiş yapabilmek, bu lenslerin en mühim avantajı.

Bununla birlikte, birtakım projelerde vintage (klasik) lenslerin tekrar kullanıma alındığına da şahit oluyoruz. Eski optikler, dijital netliği yumuşatarak görüntüye daha sıcak ve retro bir his kazandırabiliyor. Bu lensler birtakım durumlarda modifiye edilerek modern kameralara uyarlanıyor. Kimi projeler, bilgili olarak bu lenslerin yöntem eksikliklerini güzel duyu bir avantaja çeviriyor; böylelikle seyirciye resim anlamda değişik ve karakteristik bir tecrübe sunuluyor.

Sonuç olarak, lens tercihi sadece yöntem bir karar değil; bunun yanı sıra anlatının ruhunu yansıtan mühim bir sanat yönetimi aracı. Anamorfik, prime, büyütme ya da vintage – her lens türü, projeye makul şekilde kullanıldığında kuvvetli bir anlatım dili sunabiliyor. Teknolojideki gelişmeler vasıtası ile lens dünyası da kamera sistemleri kadar çeşitlendi ve bu zenginlik, beyaz perdenin resim anlatım enerjisini direkt olarak etkiliyor.